این دو روز تعطیلی رو دو تا فیلم خوب دیدم. فیلم ها یه چیزی تو مایه ی فیلمهای بدبختی و فلاکت سینمای ما بودند که تو ی جشنواره خودمون و بعضی اوقات جشنواره جهانی جایزه می گرفتند (بعد در مورد فیلمها می نویسم) اما یک فرق اساسی با فیلمای ما داشتند اونهم امیدواری آدمهای داستان بود. خیلی خوبه آدم امیدوار باشه حتا اگه همه ی دنیا جلوی آدم باشن و یکصدا فریاد بزنن: "نه تو نمی تونی"