هنرمندان محبوب من

آخ آخ آخ قاب به این قشنگی، چه هنرمندایی، خوش صدا و چیره دست که من آرزو دارم روزی توی این قاب در کنار این دو تا قرار بگیرم.

سارا نایینی و رضا روحانی. این دو هنرمند باعث شدن من موسیقی رو دنبال کنم و هر بار که خسته میشم و نامید و به خودم انگ کودنی میزنم به روزی فکر می کنم که قراره کنار این دو نفر باشم و اجرای مشترک داشته باشیم...

امروز تو آموزشگاه باید دو تا آهنگ گل گلدون و غوغای ستارگان رو برای استادم اجرا کنم. استرس دارم با اینکه تمرین کردم. پیانو ساز خیلی دوست داشتنی، کلاسیک و آرامبخش و .... هست اما تو سنین پایین تر یادگیریش خیلی راحت تره اما خوشحالم شروع کردم به یادگیریش اگه رسمی ادامه ندادم حداقلش اینه بی هنر از دنیا نمی رم.

یه حرف خیلی مهم

اگه مدیرید، اگه رییسید، اگه سرپرستید یا اگه قراره سمتی بگیرید در آینده که یه سری آدم زیر دست تون کار کنن این حرف رو از من کارمند ساده آویزه ی گوشتون کنین:

"یه نیروی خوب مثل یکی از اعضای خانواده ی آدم می مونه، خدا نکنه روزی بخواد از جایی که کار می کنه حالا بخاطر مسایل شخصی یا دلخوری یا حقوق کم و بی احترامی و ... بره، اون روز کارفرما باید فاتحه ی کارش رو بخونه. شاید آدمهایی بیان و جایگزین بشن اما ممکنه تعهد و مسوولیت وصداقت اون پرسنل خوب رو نداشته باشن. قدر پرسنل خوب خودتون رو بدونین. یه نیروی خوب مثل یکی از اعضای خانواده ی آدم می مونه. آدم از دستش بده دیگه داده."

دیروز یکی از پرسنل خوب شرکتمون رفت مرخصی زایمان. تا 6 ماه آینده برای خیلی از واحد ها سخت میگذره علی الخصوص مدیرعامل مون...