مقاومت

پنجشنبه که رفتم خونه از بی خوابی شب گذشته داشتم بیهوش میشدم. خواهرم که تازه از تهران اومده بود داشت برنامه می چید که شام چی بخوریم و کجا بریم و ... (تازه شاغل شده میخواست مهمون مون کنه) حالا منم حساس به شلوغی خوابم نگرفت اما اونقدر بیحال و بی رمق بودم که ترجیح دادم برم یه دوش بگیرم تا بتونم پایه ی بچه ها باشم. تو حموم این آب رو که میریختم رو صورت و بدنم یه حس آرامش و سبکی بهم میداد و حالم کمی بهتر شد اما بازم بیحال بودم. ساعت 9 شب بود که بین خواب و تماشای فیلم با اون خستگی رفتم فصل 5 سریال فرندز رو دیدم. حالا شما فکر کن این همه مقاومت من برای نخوابیدن چی میتونه باشه؟ خودم نمی دونم که تو همون بی حالی با قهقه های از ته دل 6 تا قسمت رو دیدم و ساعت یک به ملکوت اعلی پیوستم.

امروز که داشتم به 5 شنبه فکر می کردم و اون مقاومت بیخودی، به خودم گفتم  این یک واقعیته که  واکنش مون در برابر خیلی از اتفاقات، مقاومت در برابر اونهاست. تلاش برای مقاومت به نفهمیدن، مقاومت برای یاد نگرفتن و به روز نشدن، مقاومت برای صداقت نداشتن، دروغ نگفتن، مقاومت برای هر چی که ما رو دور میکنه از زندگی. یه سری روش و الگوی قدیمی سالهاست جلوی راه مونه که فکر می کنیم اگه ازش پیروی نکنیم زندگیهامون روند سابق رو نداره. گاهی لازمه از پوسته ی ضخیمی که دور خودمون گرفتیم بیرون بیاییم. خوب نگاه کنیم، خوب بشنویم، خوب ببینیم و مقاومت در برابر یکسری رفتار های تکراری و مخرب که دور باطل هست رو تموم کنیم.

وسلام