یه توضیح کوچیک

کامنت هام رو بسته م چون این روز ها کسی حال کامنت گذاشتن نداره. برای همین سعی می کنم تا کسی رو به زحمت نندازم 

تو از حال من خبر نداری

استادم بِهِم میگه تمریناتت خیلی کم شده. قبلن بهتر تمرین می کردی. بعد میگه یه برنامه ریزی کن بشین روزی دو سه ساعت تمرین کن. بعد من مثل بچه مدرسه ای ها براش دلیل و برهان آوردم در طول هفته درگیر بودم و دندونپزشکی وقت منو گرفت و ... میگه این دلیلها دیگه کهنه و نخ نما شده. صبحها نیمساعت زودتر بلندشو تمرین کن و من با چشمانی از شرمندگی بهش نگاه می کنم. بعد کتابی رو فقط یه درس مونده تموم شه داره دسته بندی میکنه برای مرور. میگه اینو اینو اینو تا ص 60 مرور کن. اون آهنگ رو تموم کن بیار. یعنی میخوام بگم من اگه اون بابا بزرگ پولدارمو پیدا کنم که ارث میلیارد دلاری برام گذاشته باشه اول از کارم استعفا میدم.بعد اون خونه خوشگله رو میخرم و یه تیکه زمین با اون برنامه ریزی هایی که براش داشتم. بعد میشینم تو خونه فقط پیانو تمرین می کنم در ضمن سفر هم میرم. گفته باشم.

پ.ن: با خبر هایی که هر روز از گوشه و کنار این مملکت به گوش میرسه با این وضع و اوضاع افتضاح اقتصادی و اجتماعی و اینا، حال خوب هم رو به همدیگه منتقل کنیم وگرنه همه مون می دونیم و خبر داریم که حالمون داغون و پریشونیم ازین اوضاع