هامون عزیز ما

آدمهای شجاع و نترس رو دوست دارم اصلن می پرستمشون. گفته بودم یه تماشاخانه داشتیم هامون (هلال احمر صاحب اصلی این تماشاخانه علاوه بر کرایه ی بیشتر از مدیر این تماشاخانه درخواست درصدی از هر اجرا رو داشته و بعد که مدیر تماشاخانه مخالفت کرده، هلال احمر استشهاد محلی از همسایه ها رو برای شلوغی و ترافیک عنوان کرده و این تماشاخانه رو تعطیل کرده) دوباره جون گرفته یعنی به جای جدید منتقل شده و قراره دوباره تئاتر های خوب خوب توش ببینیم. آقای رضامند (مدیر تماشاخانه) به چالش فکر نکرد دنبال راه حل بود و خوشبختانه پیدا کرد. سالها بعد که با فرزندم (البته اگه داشتم) رفتم هامون تئاتر ببینم بهش میگم قدردان اینجا باش داستانهای زیاد داشته این تماشاخانه، توی این مملکت پولدار سهم ما همین تماشاخانه ی خصوصی بود. فرزندم این هامونه رشت ماست.

تیرماه که بسلامتی گذشت و طبق وعده ی کتابخونی، لای کتاب باز نشد که نشد اما دیروز که دنبال یه کتاب موسیقی بودم دیدم طرح کتابه و تا 15% تخفیف داره دو تا کتاب خریدم (قمارباز داستایوفسکی با ترجمه ی جلال آل احمد و ساعت شوم مارکز با ترجمه احمد گلشیری) امروز تو سرویس شروع کردم به خوندن قمارباز

واقعیت داره که حماقت آدمها انتها نداره