در همین حوالی

مرداد ماه دیگه ابهتش رو از دست داده. این بارونا چیه میباره اینقدر آخه. هوا هم سرد شده. دیگه هیچی مثل سابق نیست بخدا 

دلم لک زده برای یه سفر درست و حسابی. اصفهان و شیراز و هند امسال تو برنامه هام بود و البته غواصی تو کیش.خب دیگه این کرونا کاری باهامون کرد که به غلط کردن بیفتیم وقتی که توانایی رفتن داشتیم و همش نه می آوردیم و بهونه که وقت ندارم ..

از اسفند ماه دیگه باشگاه تعطیل شده و بدنم رنگ ورزش و دستم رنگ توپ رو ندیده. میخواستم سنگنوردی ثبت نام کنم تکنفره که با ساعتم جور نیومد. فعلن همون کلاس پیانو و زبان رو چسبیدم دو دستی تا ببینم چی میشه تا پاییز. بالاخره منتظریم این دانشمندا واکسنه رو کشف می کنن یا نه ...

خلاصه اینکه خوشحال زندگی کنید با وجود همه ی اتفاقاتی که داره میفته چون اگه ناراحت باشیم، بیمار باشیم، بی پول باشیم،شکست خورده باشیم یا حتا بمیریم  ... چیزی از کسی کم نمیشه. آدما چند روز بعد برمیگردن به زندگی قبلی شون. قدر روزهامونو بدونیم و قشنگ زندگی کنیم. سعی کنیم یاد بگیریم و سهم خودمون رو تو زندگی دست کم نگیریم...