و رویای من اینست

منتظرم چایی م دم بیاد تا با پشمک بخورم. صدای تلویزون از هال تا اتاقی که نشستم میاد.بابام صداش رو  اونقدر بلند کرده  که هدست گذاشتم تو گوشم و دارم شادمهر گوش میدم.

اونقدر خسته ام و نیاز به سفر دارم که حد نداره.

دوست دارم برم عکاسی اما وقت نمیشه چون تا از کار تعطیل میشم شب میشه. عکاسی هم حوصله میخواد و هم نور و هم ساعت مناسب. تمرینات کلاس رو انجام دادم اما بازم میترسم استاد بگه کم تمرین کردم.

دوست دارم بدنسازی ثبت نام کنم اما بدنم واقعن توی این بیست و چند روز نمی کشه برای باشگاه. من فقط منتظرم این عید بیاد. نه اینکه برم دید و بازدید نه چون استراحت کنم و شبها تا صبح بیدار بمونم و فیلم ببینم و تا لنگ ظهر بخوابم. واقعیتش فامیل پروپیمونی هم نداریم همون چند تایی که داریم هم باهاشون رفت و اومد نداریم.

راستی شما رویا پردازی می کنین؟من خیلی رویاپردازی می کنم خیلی زیاد. حتا به زندگی بعدی هم فکر می کنم و براش رویا ریختم. میخوام تو زندگی بعدیم جهانگرد بشم و مرز ها رو رد کنم و تجربه کسب کنم، احتیاط روکنار بزارم و غذای ملیت های مختلف رو تست کنم و بغیر از چایی محبوب عزیز دلم نوشیدنی ها و دم کردنی های دیگه رو هم بنوشم و الی آخر ... باقیش بمونه برای بعد

شب خوش. برم چایی بخورم با پشمک. جای شما خالی

اول هفته پربار

گرفتاری شدیم ما توی این داهات که محل کارمونه. کابل نوری تلفن رو دزدیدن ما تلفن نداریم به کارامون برسیم. حالا من گوشیم رو دادم تعمیر و امروز بدون هیچ وسیله ی ارتباطی هستم.

بله الان اطلاع دادن قراره برق هم بره ...

اول هفته ی خوبی داشته باشید :)))