پیش فرض

چند شب پیش یکی ازین شبکه ها داشت در مورد "غذا" یک مستند نشون می داد که مردم نظرشون رو در مورد کله پاچه و آبگوشت و پیتزا و انواع غذا های ایرانی می گفتند. خب نظر ها متفاوت بود و هر کس بنا به ذائقه ای که داشت این خوراکها براش خوشایند بود یا نه. نگهبان یکی از پار کها در مورد پیتزا صحبت می کنه و میگه من اصلن پیتزا دوست ندارم. پیتزا باعث بوجود اومدن شهوت میشه . اصلن چرا دختر ها و پسر ها میان توی کافی شاپ ها و رستوران ها با هم می شینن و چنین غذای می خورند و با هم صحبت می کنند و باعث بوجود اومدن گناه و شهوت بشن. بعد خودش میگه که اصلن پیتزا نخورده اما دوست هم نداره که بخوره.

یکی از دوستان تعریف می کرد 10 سال پیش برای آموزش دانش آموزان دبستان شبانه روزی یکی از شهرستانهای اطراف رفته بودم که اکثر این بچه از روستا هایی محروم از امکانات اولیه بودند. وقتی از مدیر دبستان در مورد روابط عمومی و نوع ارتباط بچه ها سوال کردم مدیر آیه و قسم آورد که این بچه ها وقتی به طرف شیر آب رفتند همگی با هم جیغ کشیدند انگاری با یک غول روبرو شده بودند و یا وقتی تلویزیون روشن شد، تلویزیون را پرتاپ کردند پایین.

وقتی ما آدمها همه چیز رو از زاویه ی دید خودمون نگاه می کنیم بی اونکه حتا کوچکترین امتحانی کرده باشیم خیلی راحت نظر می دیم، قضاوت می کنیم، برچسب می زنیم و تا جاییکه توان داریم مردم و موقعیتشون رو پایین می کشیم.

+ مواظب سوال کردن از شتر ها باشید/ ادامه