ذهن زیبا

ذهن زیبا

قد وقواره آدمى به اندازه محیطی میشود که در آن رشد می کند! راه های نرفته بروید.کارای نکرده بکنید.آوازهاى نخوانده بخوانید.جاهای ندیده ببینید.توى یک برکه نه نمانید.
ذهن زیبا

ذهن زیبا

قد وقواره آدمى به اندازه محیطی میشود که در آن رشد می کند! راه های نرفته بروید.کارای نکرده بکنید.آوازهاى نخوانده بخوانید.جاهای ندیده ببینید.توى یک برکه نه نمانید.

نمی دونم فرهنگ سازی دست کیه؟ خودمون یا ...

نگاه اول:

تو یه سریال کره ای دیدم نقش اول فیلم میره داروخونه گاز استریل بگیره برای بستن سوختگی مادرش،

خانومه داروخانه بهش میگه:چرا مریضتونو دکتر نبردید؟

آقا میگه: فردا میبرمش

دنبال یه افق میگشتم که توش محو بشم. آخه داروخانه های ما پلاستیک پلاستیک به مردم بدون نسخه دارو میدن تازه مشاوره ای دارویی هم دارن.


نگاه دوم:

داشتم یه برنامه می دیدم در مورد پاکسازی و تمیز کردن سگها که توسط یک خانوم انجام میشد. خانومه با دقت کامل اول سگها رو می شست بعد خشکشون می کرد، موهای زاید گوش و نقاط لازمه رو کوتاه و اگه نیاز بود ناخنها رو هم مرتب و مجلسی بدون اینکه سگ احساس درد داشته باشه کوتاه می کرد و در پایان هم خیلی خوشگل تحویل می داد به صاحبانشون. به خاهرم میگم ملت اونور دنیا چی شغلایی دارن. خاهرم میگه آره والا.

اینقدر همیشه جنسیتی به همه چی نگاه کردیم که برای ما جای تعجبه که یکی چنین شغلی داشته باشه.


نگاه سوم:

پرفسور سمیعی چند شب پیش بهمراه دکتر نوبخت و دکتر نجفی استاندار گیلان مهمان شبکه ی باران بود. کلی حرف خوب زد و خبر های امید بخش و نوید از روز های خوب داد. بازتابش روز بعد از خیلیها که این برنامه رو دیده بودند این بود که: چطوری بهش اجازه دادن کراوات بزنه تو برنامه؟؟؟؟؟؟؟؟



جمع بندی: امیدوارم یکروز ما هم فرهنگمون بره بالا.




یه جای کار می لنگه

وقتی وبلاگ هایی رو می خونم که به یک رفتار اجتماعی، فرهنگی و ... اشاره می کنند و اعتراض شون رو به رفتار های نامناسب نشون می دن و راهکار ارایه می دن و خیلی محکم و استوار خیلیها رو زیر سوال می برند و در نهایت می گن که خود ما مسوولیم در برابر رفتارمون و بعدش وقتی در میان همین مردم، رفتار های ناشایستی رو می بینم که شاخ از کله ی آدم در میاد، از خودم می پرسم: خدایا کدوم یکی از این آدما وبلاگ نویسه که یکسری از همین ناهنجاری ها رو زیر سوال می بره و همیشه هم معترضه؟
مثلن تو رعایت کردن قوانین رانندگی ضعیف عمل می کنند یا خودش زباله ها شون رو توی طبیعت رها می کنند در صورتیکه هشدار می دن در مورد زباله نریختن یا اینکه میگن ملت رو قضاوت نکنید وقتی دلیل کارشون رو نمی دونید اما خودشون دست به قضاوتشون عالیه و از این قبیل موارد ....
واقعن ما آدمها چقدر در برابر رفتاری که در مقابل خودمون، مردمم مون، کشور مون و ... داریم مسوولیم؟ واقعن چند نفر از ما هست که بشینه بی رحمانه با خودش روبرو بشه و ببینه چه ضعفهایی داره؟ نمی دونم چقدر جرات روبرو شدن با خودمون رو داریم.
یادمون نره که یکی از بین ماست که میره اون بالا میشه زبان و اندیشه ی ما ...



* این پست