چند نکته که در آن نَبوَد غرض

نمی دونم خاصیت پاییزِ که بعضی از آدمها به خودشون مجوز میدن تا  از خود بیخود بشن و رفتاری از خودشون بروز بدن که باعث رنجش دیگران بشه یا اصلن ربطی به افسردگی پاییزی نداره اما همین بس که یکسری رفتار ها آدم رو بشدت اذیت می کنه. صحبت گلایه از این و اون و خودی و نخودی و نخودی نیست بلکه بحث ندونستن و نشناختن حریم دیگرانِ که امیدوارم حد خودمون رو بدونیم و محبت دیگران رو به پای خریت شون نزاریم و یاد بگیریم اگه کسی از سر مهربانی و لطفِ گاندی وار و مادر ترزا وارش محبتی کرد شاخش نزنیم و ظرفیت قاشق وار خودمون رو مبنای ارزش دیگران قرار ندیم. والا بقرعان.

1- اگه کسی خیلی وسواس توی خرید داره سعی کنید حتی الامکان پیشنهادی بهش ندید من باب خرید و باقی چیز ها چون اگه خدای ناکرده دو فردا مشکلی برای خریدش پیش اومد تا مدتها انگشت ملامتش سمت شماست که پیشنهادش رو دادید و باید هم عواقبش رو بپذیرید و هم کنایه هاش رو نوش جان کنید.

2- سعی کنید توی محیط کاری روابط رو با زیر دستان و بالا دستان تون حفظ کنید چون این مردم ظرفیت کافی برای روشنفکری و احترام ندارند. وقتی شما به همه احترام می گذارید و براتون فرق نمی کنه با خدماتی شرکت معاشرت می کنید یا مدیر عامل اما بعضی ها رو حول بر میداره که طرف حالیش نیست و به بی نزاکتیش  رو ادامه می ده چاره ای نیست جز رفتار متناسب با شان و مقامش که به خودت میگی یکسری ازین آدمها از بمب اتم هم برای بشریت خطرناک ترند و وقتی عمل کنند نتیجه ای جز نابودی نداره که نداره.

3- با آدمهای نامتعادل دمخور شدن نتیجه ای جز بی تعادلی خودتون نداره. حتی الامکان فازتون به نول شون نگیره فرقی نمی کنه که خودی باشه یا بیخودی.

4- و در نهایت اینکه شاد باشید و این کلیپِ خوب رو نگاه کنید و بدونید بیشتر از آدمهای مریض و مردم آزار، مردمان مهربان و مفید و دانا هم وجود دارند که دنیا رو جای بهتری برای زندگی می کنند پس غم خوردن چرا؟ اما هوشیار بودن آری

گلی ترقی

تولد دوسال پیشم همکارم یه کتاب برای من خرید به اسم "خاطره های پراکنده" از گلی ترقی. خب این کتاب همونطور دست نخورده توی قفسه باقی موند و میلی هم به خوندنش نداشتم چون بیشتر کتاب در زمینه روانشناسی مطالعه می کردم تا اینکه فیلم درخت گلابی داریوش مهرجویی رو دیدم و چقدر ادبیات گلی ترقی به دلم نشست. خاطرات پراکنده رو که خوندم همه ی کتابهاشو به غیر از دو تا گرفتم و توی یکهفته خوندم. می تونم بگم قلم این بانو بی نظیره. توصیفاتش از صحنه ها و خاطرات بی ماننده. با اینکه همه ی کتابهایی رو که از ایشون خوندم عالی ، بی نظیر و دلنشینه اما دو کتاب "جایی دیگر" و "فرصت دوباره" رو از همه بیشتر دوست داشتم. اگر به کتابهای داستانی علاقه دارید خوندن کتابهای گلی ترقی نازنین رو با اون ادبیات بی نظیرش بهتون توصیه می کنم.

گلی ترقی عزیز هم مثل من 17 مهر متولد شده

لیست زیر کتابهایی که ازین نویسنده خوندم:

- من هم چه گورا هستم

- خاطره های پراکنده

- دو دنیا (ادامه ی کتاب خاطره های پراکنده)

- فرصت دوباره

- جایی دیگر

- اتفاق

- خواب زمستانی