اول پاییز

کاش یه قرصی بود بهمون میدادن بی عوارض، همه چی یادمون میرفت این روزا یادمون میرفت این غمها یادمون میرفت فقط شاد بودیم. شاید که اصلن مرگی نباید باشه این چنین دردناک به یه هفته نکشید فله ای آدم از مدلی به مدل دیگه این زمین رو ترک کنه.

ما حتا زندانی بدون دیوار هم نیستیم...

امروز اول پاییز یک مهر تولد استاد محمدرضا شجریان آزاد مرد موسیقی ایرانه. سرش سلامت. الاهی که دوباره سرپا شه و برامون مرغ سحر بخونه.

"ظلم ظالم جور صیاد

آشیانم داده بر باد

ای خدا ای فلک ای طبیعت

شام تاریک ما را سحر کن"

این بیت هاش رو بلند بخونه...

خداحافظ پاییز دوست داشتنی من

عکس مال یه غروب پاییزه که اون گلای سفید روی زمین داشت دیوونه م می کرد از بس زیبا بودند.

پاییز فصل محبوب منه چون همه ی طبیعت رنگ دیگه ای داره، هزار رنگنه و هزار نقش. امروز که پاییز داره جا شو میده به زمستان و امروز که من این سطر ها رو می نویسم نمی دونم پاییز دیگه ای رو می بینم و یا چه اتفاقاتی قراره برای من و کشورم بیفته اما ایمان دارم به امید و این باعث میشه هر روز که بیدار میشم شاکر داشته هام باشم.

پاییز عزیز من خداحافظ تا سال بعد

شب یلداتون هم مبارک. کنار خانواده تون شاد و خوشحال باشید. من که قصد دارم توی این سرما عروسی پسر عمه م نرم و بشینم فیلم ببینم.