چالش به سَبکِ من

قبلن گفته بودم علاقه ی زیادی به کار های خانوم مرضیه برومند دارم و هر کدوم از این سریالها علاوه بر طنز بودن، درسهای خوبی به ببیننده منتقل میکنه. شبکه ی آی فیلم انگلیسی این روز ها داره سریال "کتابفروشی هد هد" رو نشون میده و من هم مشتاقانه هر قسمتش رو هر ساعتی از روز که پخش کنه، نگاه می کنم.
کیوان کتابچی بعد از مرگ پدر خانواده مجبور شده تا "کتابفروشی هد هد" رو که به داماد خانواده فروخته شده، رها کنه و در اتو هد هد کتابهای خودش رو بفروش برسونه. در هر قسمت از این سریال با آدمهایی روبرو می شیم که دیدگاهی در مورد کتاب خوندن یا نخوندن دارن و کیوان که روحیه ی خوبی در تشویق آدمها به کتابخونی داره، دیدگاهشون رو نسبت به مطالعه به مسیری درست هدایت می کنه.
با پخش این سریال دوست داشتنی و ایده از اینجا، امروز تصمیم گرفتم کتابی بخرم و اون روی یکی از نیمکتهای پارک جا بگذارم و 5 نفر رو هم به انجام این کار دعوت می کنم تا به دلخواه خودشون کتابی رو به فرد مورد نظر یا کتابخونه و یا ... هدیه کنه و خواهشمندم هر کدوم از دوستان هم 5 نفر به انجام این کار دعوت کنند:

1- ماهی سیاه کوچولو
2- خانوم اردیبهشتی
3- نادیای مهربانم

4- ساسا جان
5- زویای عزیز
به  امید روزی که  سرانه ی مطالعه در مملکت مون به حد تعادل برسه.


پ.ن: سریال کتابفروشی هدهد ساعت 1/5 شب پخش میشه و تکرارش هم یکربع به 8 شب (بعد از سریال ساختمان پزشکان) از شبکه ی آی فیلم انگلیسی

یه جای کار می لنگه

وقتی وبلاگ هایی رو می خونم که به یک رفتار اجتماعی، فرهنگی و ... اشاره می کنند و اعتراض شون رو به رفتار های نامناسب نشون می دن و راهکار ارایه می دن و خیلی محکم و استوار خیلیها رو زیر سوال می برند و در نهایت می گن که خود ما مسوولیم در برابر رفتارمون و بعدش وقتی در میان همین مردم، رفتار های ناشایستی رو می بینم که شاخ از کله ی آدم در میاد، از خودم می پرسم: خدایا کدوم یکی از این آدما وبلاگ نویسه که یکسری از همین ناهنجاری ها رو زیر سوال می بره و همیشه هم معترضه؟
مثلن تو رعایت کردن قوانین رانندگی ضعیف عمل می کنند یا خودش زباله ها شون رو توی طبیعت رها می کنند در صورتیکه هشدار می دن در مورد زباله نریختن یا اینکه میگن ملت رو قضاوت نکنید وقتی دلیل کارشون رو نمی دونید اما خودشون دست به قضاوتشون عالیه و از این قبیل موارد ....
واقعن ما آدمها چقدر در برابر رفتاری که در مقابل خودمون، مردمم مون، کشور مون و ... داریم مسوولیم؟ واقعن چند نفر از ما هست که بشینه بی رحمانه با خودش روبرو بشه و ببینه چه ضعفهایی داره؟ نمی دونم چقدر جرات روبرو شدن با خودمون رو داریم.
یادمون نره که یکی از بین ماست که میره اون بالا میشه زبان و اندیشه ی ما ...


* این پست