در نخستین روز از 31 سالگی، دستمان را با لیوان لب پَر بریدیم و 5 عدد بخیه ی ناقابل حواله اش دادیم و یک عدد آمپول کزاز نوش جان نمودیم. باشد که رستگار شویم.
از ما گفتن بود: هرگز لیوان، بشقاب، گلدان و هر چیز لب پر را بعنوان آثار فرهنگی نگهداری نکنید چون بعد باید هم از نظر مالی و هم از نظر جانی تاوان بدهید. دور بیندازید آنهم طوری که رفتگر بنده ی خدا هم تاوان ندهد.